Jaarthema 2016-2017

Toelichting naar aanleiding van een discussie op de jaarvergadering.

Van verbeelding naar bezieling.

Dit zogenaamde jaarthema is, bij mijn beste herinnering, wel vooraf gedropt  maar pas achteraf gekozen. Dit betekent dat de maandthema’s daar niet van zijn afgeleid. Maar wel dat de vieringengroep deze titel voor het hele jaar van toepassing achtte. In die zin kan ze verstaan worden als een uitnodiging of een oproep aan al degenen die vieringen gaan voorbereiden.

Kennelijk is die uitnodiging niet helemaal duidelijk gebleken. Ik ga proberen die oproep nader te verhelderen. Uitgangspunt is de constatering dat wij, mensen, duidend, interpreterend, verbeeldend in deze wereld staan. Deze zingevende activiteit is het resultaat van een complex samenspel tussen ons verstand, onze verbeeldingskracht en ons gevoel. Wat meestal uitloopt op een bepaalde manier van handelen. De gang van dit zin-verlenend proces wordt gestuurd door een aantal al dan niet bewuste keuzen. Om te voorkomen dat we in een theoretisch verhaal belanden wil ik een en ander verduidelijken met een voorbeeld.

We zingen bij herhaling ‘Waar vriendschap heerst en liefde, daar is God’. Deze uitspraak is het product van een religieuze ervaring van gelovigen in het verleden. Als we die uitspraak nazeggen doen we een poging om ons die ervaring eigen te maken, of minstens te proeven of die bij ons past. Dit al dan niet toe-eigenen kan in verschillende gradaties.
Ik kan deze uitspraak toevoegen aan de velerlei ‘weetjes’  die ik me meen te kunnen permitteren over God (zoiets als vroeger in de catechismus ‘geloven is waarheden aannemen op gezag van een ander’). Dus een uitbreiding van mijn encyclopedische kennis (zo kun je er ook naar kijken). Ik kan me ook door zo’n uitspraak laten raken. Als ik de wereld ervaar als een godvergeten bende, kan ik er troost aan ontlenen en mezelf moed inspreken: dan is Hij tenminste nog ergens te vinden.?Ik kan me door deze uitspraak ook laten mobiliseren. Ik zeg dan tegen mezelf: door het geringste gebaar van genegenheid, behulpzaamheid, begrip, acceptatie enz. kan ik een bijdrage leveren aan het ‘vergoddelijken’ (of als je wilt ‘upgraden’ ) van deze wereld.
En als ik dat in mijn dagdagelijkse doen en laten consequent uitvoer, dan merk ik hoe tevreden en dankbaar ik leef en hoe aanstekelijk dit kan zijn voor anderen.
In die laatste drie gevallen kun je spreken van ‘bezieling’.


Onze uitnodiging kun je dus verstaan als: kijk of je diensten zo kunt inrichten dat de deelnemers vanuit verbeelding tot bezieling kunnen komen. Vanuit cognitieve verrijking naar inspiratie.

Jacques Kruunenberg                                oktober 2016