archief

    In onze archief vindt u de laatste vieringen en enkele overwegingen.

     Voel u vrij om de tekst te gebruiken! We stellen het op prijs als u de vindplaats  vermeldt. We proberen dat ook te doen. Mocht u een tekst van uzelf aantreffen zonder vermelding, meldt het ons a.u.b.

    Vrouwen als bruggenbouwers

    13 maart 2018

    OECUMENISCHE BASISGROEP VENRAY E.O.

     

    Vrouwen als bruggenbouwers.

     

    Zondag 11 maart 2018

     

    Welkom en mededelingen

     

    Inleiding  op het thema door Riky
     

    Wat ik zie:

    De oude moeder

    die vroeger niet de kans niet had om te studeren

    maar graag wil dat haar kind

    het verder brengt dan zij.

     

    Wat ik zie:

    Mijn ex-buurvrouw die

    pal achter haar man gaat staan

    toen hij de ziekte kanker had

    en samen gingen ze er tegen aan.

     

    Wat ik zie:

    De vrouwen die onderdrukt worden

    en misbruikt,

    hier en wereldwijd

    en op zoek zijn naar hulp.

     

    Wat ik zie:

    De vrouwen 

    in probleemgezinnen

    die de kar trekken

    en vaak de sterkste zijn

     

    Wat ik zie:

    De vrouwen

    van vluchtelingen

    die vaak schromen

    om weg te gaan uit hun land

    omdat ze haar ouders niet in de steek wil laten

    en toch hun man willen volgen.

     

    Wat ik zie:

    De vrouwen

    die politieke verantwoordelijkheid nemen

    minister zijn en kamerlid

    gemeenteraadslid, of anderszins actief.

     

    Aan al deze en nog veel meer vrouwen dragen wij vandaag deze viering op.

    Mogelijk kunnen we hen ondersteunen waar en hoe dan ook!

    Hiervoor nodig ik u vandaag van harte uit.

    Riky S

     

     

    Openingslied: lied 45 Hier is een stad gebouwd couplet 1 tot en met 5

     

    Openingsgebed: samen

     

    Geloven is: weten met het hart,

    Het is: luisteren naar wat verborgen spreekt

    In de taalkamers van de ziel,

    Het is: zien wat nog niet te zien is,

    Gaan waar geen weg is,

    Tegen de wind in, tegen de stroom,

    Arm worden waar je rijk kunt zijn,

    Liefhebben waar je kunt haten,

    Leven tegen de verdrukking in.

     

    Eerste lezing

    Het verhaal van Ruth

     

    Het boek Ruth begint met het verhaal van Elimelek en Noömi die migreren naar Moab met hun gezin wegens een hongersnood in hun eigen land. Elimelek sterft in Moab. De twee zonen, Kiljon en Machlon huwen met Orpa en Ruth, twee Moabitische vrouwen. De zonen sterven ook en Noömi blijft alleen achter met haar twee schoondochters. Noömi gaat terug naar Betlehem omdat de honger voorbij is, God heeft omgezien naar zijn volk en heeft hen brood gegeven. Ruth en Orpa, de twee Moabitische schoondochters gaan met Noömi mee. 

    Noömi wil dat Orpa en Ruth terugkeren naar hun land. Noömi is bekommerd om haar schoondochters en wijst hen erop dat ze bij haar weinig toekomst hebben. Zij is vooral gericht op haar eigen ellendige situatie. Ruth blijft Noömi trouw, in tegenstelling tot Orpa die terugkeert naar haar land. Orpa's keuze wordt door  Noömi niet negatief beoordeeld. Zij heeft enkel haar schoonmoeder gehoorzaamd. Ruth is trouw aan Noömi. Wanneer Noömi en Ruth aankomen te Betlehem, noemt Noömi zichzelf Mara.( de verbitterde). Volgens haar opvatting heeft God zich tegen haar gekeerd.

    Noömi gelooft in de god van de orde, van het evenwicht. God beloont voor goede daden, de trouw die mensen stellen. Ze kan niet begrijpen waarom ze haar man en zonen verloren heeft. Zij komen aan te Betlehem in begin van de oogst. Ruth gaat aren lezen (rapen) op het veld. 

    Het aren lezen is een recht van de armen. Ruth bevindt zich op het veld van Boaz, die een clangenoot is van Elimelek. Boaz behandelt Ruth met respect en zorgt voor voldoende voedsel voor Ruth en Noömi. Boaz merkt Ruth op als vreemdelinge maar ook als een moedige vrouw. Hij helpt hen op materiële vlak. Ruths trouw drukt zich uit in daden.

    Boaz is een losser uit de clan van Elimelek. Een losser is de naaste bloedverwant die in de rechten en plichten treedt van iemand die gestorven is of in nood verkeert. Tot het einde van de oogst werkt Ruth op Boaz' veld.

    Noömi neemt initiatief en werkt een plan uit. Zij heeft terug hoop gekregen. Ruth ontmoet Boaz op de dorsvloer. Zij gaat aan zijn voeten liggen. In dit gesprek tussen haar en Boaz beschouwt ze zichzelf als zijn dienares en verzoekt ze om zijn vleugel/mantel over haar uit te spreiden aangezien hij losser is. Ruth verzoekt Boaz om een huwelijk met haar. Boaz wil dit verzoek inwilligen maar er is nog een andere losser. Boaz ontmoet hem bij de stadspoort. Hij blijft anoniem want hij wil zijn verantwoordelijkheid niet opnemen, namelijk de naam van de overledene in stand houden. De losser wil wel het land kopen maar Boaz verbindt deze lossing met een huwelijk met Ruth, de Moabitische. Het gaat hier om een combinatie van lossen en het leviraatshuwelijk in een zeer ruime betekenis.

    De losser ziet af van het kopen van het land door zijn sandaal uit te trekken. Boaz koopt het land en ook Ruth om de naam van de overledene op zijn erfdeel in stand te houden.

    Noömi's ellendige situatie is veranderd in een hoopvolle toekomst namelijk Obed is haar losser. Ruth krijgt een plaats als matriarch in het nageslacht van Abraham en in het voorgeslacht  van Jezus.

     

     

    Lied 45 Hier is een stad gebouwd couplet 5 tot en met 10

     

     

    Tweede lezing

     

    Het verhaal van Lilian Ploumen

     

    Een sterke vrouw in de Nederlandse politiek

    geboren in Maastricht

    en zoals ze zelf zegt: 

    komt ze uit een gezellig en warm gezin

    ze is de oudste en heeft een broer en zus.

    Haar grootouders waren landbouwers

    en haar vader was melkboer

    maar zoals ze altijd zeiden

    ‘we zijn allemaal melkboer’.

    Want mijn vader had de hulp hard nodig van ons

    om de kost te verdienen.

    We gingen altijd mee met mijn vader

    we kwamen bij arme gezinnen

    en hele arme, rijke gezinnen en hele rijke.

    Als kind heb ik geleerd me snel aan te passen.

    Mijn ouders waren belangrijke inspiratiebronnen.

    Haar ouders waren erg katholiek

    ze vindt dat het ook bij haar hoort

    al heeft ze niet zoveel met het Vaticaan.

    Haar moeder en vader die zelf geen kansen hadden om te studeren

    hebben haar alle kansen gegeven de wereld te ontdekken,

    ze heeft net als haar broer en zus mogen studeren.

    Van jongs af was ze al ambitieus, activistisch en links van het midden.

    Lilianne droomde dat ze de wijde wereld in wilde, reizen en mensen helpen.

    Die missiegedachte heeft ze van huis meegekregen.

    Ze ging maatschappijgeschiedenis studeren aan de Erasmusuniversiteit

    en ging onderzoek doen en werken bij Foster Parents en Mama Cash.

    Ze heeft met haar partner twee kinderen die nu volwassen zijn.

    Als directeur van Cordaid trok ze de wijde wereld in

    en ze werd actief in de PvdA in Amsterdam

    en van 2007-2012 was ze landelijk voorzitter.

    Sinds november 2012 was ze minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

    De ministers van Buitenlandse zaken Hillary Clinton en Madeleine Allbright waren voorbeelden voor haar.

    Het gezegde van Madeleine Allbright staat in haar geheugen gegrift:

    ‘Er is een speciale plek in de hel voor vrouwen die andere vrouwen niet helpen.’

    Als minister heeft ze zich ingezet voor eerlijke handel en het tegen gaan van armoede.

    Ze is staat vooral bekend voor het starten van het initiatief in 2017

    toen de Amerikaans president Trump de financiële steun aan organisaties schrapte

    die in arme landen helpen bij gezinsplanning, maar ook de mogelijkheid van abortus aanbieden. Hiervoor kreeg ze in 2017 de Machiavelliprijs.

    In 2018 kreeg ze de Aletta Jacobsprijs voor haar betrokkenheid en succesvolle inzet voor de rechten van vrouwen en meisjes over de hele wereld.

    ‘Emancipatie loopt als een rode draad door het leven van Ploumen,’

    aldus de jury.

    Lilianne, een sterke vrouw…. een voorbeeld voor ons.

     


     

    Moment van stilte

     

    Uitwisseling van gedachten
     

    Vragen:

    Wat herkennen we in het verhaal van Ruth en Noömi in vroeger tijd. En wat in het verhaal van Lilianne Ploumen in deze tijd? Hoe zien we vrouwen als bruggenbouwers.

    Geloven en verlangen in een toekomst,  strijdlust, verlangen om gezien te worden, niet in hokjes gestopt worden. Aanpassing.

    Openheid voor andere volken en godsdiensten

    Overgaan van grenzen

    Zijn er nog meer bruggenbouwers in onze samenleving?

     

     

    Moment van stilte

     

    Geloofsbelijdenis samen
     

    Ik geloof in mezelf, vrouw, man

    In mijn eigen kracht,

    Mijn eigen spiritualiteit,

    Mijn eigen creativiteit.

    Mij gegeven door God,

    Die mij schiep naar Haar of Hem

    Eigen beeld en gelijkenis.

     

    Ik geloof in mezelf, vrouw ,man

    In mijn vermogen tot liefhebben,

    Tot hoop, tot geloof,

    Tot trouw en vertrouwen.

    Mij gegeven door Jezus Christus,

    Die mens met mij wil zijn,

    Die zijn leven aan mij meedeelde

    Ten einde toe.

     

    Ik geloof in mezelf, vrouw, man

    In mijn eigen wijsheidsgeest,

    Die een afspiegeling is 

    Van de Geest van God.

    Die kracht geeft,

    Moed en doorzettingsvermogen,

    Woorden en daden van verbondenheid en trouw.

     

    Ik geloof in mezelf, vrouw, man

    In de mensen om mij heen,

    In mijn eigen wijk,

    In mijn eigen stad.

    Wij, die samen kerk willen zijn,

    Gods volk,

    In geloof, hoop en liefde,

    Op weg naar het koninkrijk

    Dat hier op aarde al begint.

     

     

    Ave Maria door Ria

     

    Voorbeden met acclamatie: lied nummer 99   Ubi Caritas

     

    Collecte

    Blijf van mijn lijf huis Venlo

     

    Slotgebed

     

    Moge de Onzienlijke onze blik wakker houden en ons medescheppend maken;

    Moge Gods bevrijdende impulsen ons steeds weer op de voeten zetten om onze weg te gaan;

    Moge de inspiratie van de goddelijke Ruach ons steeds weer doorademen en ons naar haar stem in ons doen luisteren om te ontdekken waar het in ons leven op aan komt;

    En moge de passie voor het leven vergezeld gaan met de compassie voor al wat leeft.

    Daartoe zegene ons de scheppende, bevrijdende en inspirerende Godheid die groter is dan ons hart en aanwezig is waar twee of drie in haar of zijn naam samen zijn. 

    Laten we nu die zegen concreet maken door elkaar te zegenen en elkaar de hand op te leggen.

     

    Slotlied

    Lied nummer 21, een land om van te dromen




     

     

     
    bijeenkomsten : Kapel van Viecuri medisch centrum • Merseloseweg 130 • 5801 CE Venray