Overweging 24 maart 2019

Op zoek naar onze innerlijke bron.

In deze vastentijd willen we onze innerlijke bron ontdekken.

De vorige viering lieten we ons inspireren door de visie van Jesaja.

We gingen samen het gesprek aan over wat ons raakte,

en welke bron ons in deze vastentijd de weg zou wijzen naar het goede.

We reikten elkaar verschillende ideeën aan.

De woorden uit het lied: ‘Keer u om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar’ is veelzeggend.

De vastenretraite van de Ignatiusbeweging is gemakkelijk digitaal te vinden op internet.

Ook het klooster Berne-Heeswijk stuurt 40 dagen lang berichten  ‘Op weg naar Pasen.’

Het gezegde als:  “minder ik en meer zij” kreeg ik deze week tot verassing op mijn e-mail.

We ontdekken dat we van alles genoeg hebben en vragen ons af waar en wat kunnen we delen? Hoe we kunnen consuminderen?  Hoe kunnen we omzien naar elkaar en echt leren luisteren, solidair zijn met de nood van de ander en luisteren naar onze innerlijke stem die ons zal leiden?

Vandaag vervolgen we onze zoektocht naar onze innerlijke bron.

En hebben nogmaals gekozen voor de lezing van Jesaja.

De vermaningen konden in onze tijd geschreven zijn.

Het is actueel en we kunnen het min of meer zien als een politiek statement.

De profeten zoals Jesaja in het Oude Testament riepen mensen op tot omkeer en gerechtigheid.

De beweging rond Jezus en Jezus zelf lieten zich mede leiden door deze profeten en wilden  gedoopt worden en voelden zich begeesterd en geroepen om ‘alle gerechtigheid’ te volbrengen en de weg van God te gaan.

Jezus werd na de doop in de Jordaan door Johannes, vervuld van die geest van God, de woestijn in gedreven, op zoek naar de zin van het leven en hoe hij ‘het goede nieuws van gerechtigheid’ zou gaan verkondigen.

Maar in de woestijn werd hij beproefd en aangevochten door de satan.

De woestijn voelde als een crisis, een land waar hij doorheen moest. 

Hij vond er geen toevlucht en vertroosting of zekerheden.

In de woestijn heeft Jezus gevast en gebeden. 

Voor hem was het: stil staan bij zich zelf, voelen en ontdekken wie hij was en doordenken hoe je alle gerechtigheid moet volbrengen.

Meerdere keren werd Jezus in de woestijn beproefd en op het verkeerde been gezet en hoe hij de macht over de wereld kon veroveren.

Maar in die confrontatie trad hij de verleidingen met ongekende kracht en zonder angst de tegemoet. 

Heel zijn leven lang is Jezus op alle denkbare wijzen op de proef gesteld en aangevochten.

Maar hij heeft het ‘beruchte geheim van het kwaad’ ontmaskerd als een complot van mensen tegen mensen.

Pas dan kan het visioen van Jezus gerealiseerd worden, waarover de profeet Jesaja ons reeds op het spoor zette over hoe te leven en te vasten.

Jesaja spreekt over ‘het andere vasten.’ 

Hij doet een oproep om het onrecht van onderdrukten onder ogen te zien. 

Wie zijn dat in onze eigen omgeving? 

Zijn dat de vluchtelingen die lang moeten wachten om een status te verkrijgen? 

Zijn het de vrouwen en mannen die mishandeld en misbruikt en onderbetaald worden? 

Hij doet een oproep om het brood te delen van onze overvloed met hen die honger lijden en rondzwerven en geen dak boven hun hoofd hebben. 

Weten we in onze eigen omgeving wie dat zijn? 

Is er voldoende opvang en verdiepen we ons er wel eens in dat het mogelijk ook hier voorkomt in onze eigen regio? 

Zijn het de mensen die honger lijden, omdat ze vanwege oorlog en strijd niet kunnen zaaien en oogsten en verjaagd worden van hun land?

Jesaja doet een dringende oproep om niemand jouw knecht te laten zijn en geen kwaad woord over hem te vertellen.

Betekent dat we niet op iemand moeten neerkijken of toelaten dat iemand te weinig verdient voor zijn werk en onnodig wordt misbruikt?

Kortom:

We zien hoe de teksten uit de bijbel van ‘kleine verhalen’ één groot verhaal ‘ vormen en als een dringende boodschap door de wereld klinkt.

Het gaat immers over ‘De rechten van ieder mens!’ Hiertoe ligt onze opdracht in het leven om deze waar te maken.

Met vallen en opstaan willen we met deze opdracht onze weg gaan in deze vastentijd op weg naar Pasen.

(inspiratiebron: Mensen voor dag en dauw. Huub Oosterhuis)