Paaswake 2019, Op zoek naar het Luister in het Duister

Dark night of the soul (Loreena McKennitt)

Welkom ( waarna het licht gedoofd wordt)

Lichtceremonie 

Laten we zingend bidden om licht in een wereld die zoveel stikdonkere kanten vertoont.

Lied 62 : Heel het duister Taize

• Dagelijks horen we over strijd en oorlog. Er lijkt geen einde aan te komen. We voelen ons daarbij hopeloos en hulpeloos.   Heel het duister…
• Langzaam komen we tot het besef dat we wereldwijd onze lieve aarde gruwelijk aan het verpesten zijn.  Is het al niet te laat?   Heel het duister…
• Steeds weer horen en zien we dat talloze mensen aan het verhongeren zijn, terwijl er dagelijks tonnen voedsel verspild of weggegooid worden!   Heel het duister...
• Het is niet om aan te zien. Maar nog steeds worden vrouwen, structureel of met grof geweld, onderdrukt en op achterstand gezet.
  Heel het duister…
• Tot onze verbijstering moeten we constateren dat met alle oorlogen en geweld kinderen uiteindelijk de dupe worden.   Heel het duister …
• We zien dat religies en godsdiensten plaatselijk zo ontaarden dat ze zich tegen mensen keren en hen van hun waardigheid beroven.   Heel het duister …
• Met pijn in ons hart merken we dat er nodeloos gediscrimineerd wordt. Dat kleur, ras en afkomst beslissend blijken  voor welvaart en geluk.   Heel het duister…

Lied   : Breek de duisternis 

Dames :

Jou gezocht bij dag.

Dacht: in licht woon jij.

Breek de duisternis mmmm

Keer je hart tot mij mmmmm

Allen:

Keer je hart tot mij, keer je hart tot mij

Dames:

Kieren morgenlicht

Scheur de duisternis

Keer mijn hart in mij mmm

Keer mijn hart in mij mmm

Allen:

Keer mijn hart in mij (3)

Woorddienst

Het verhaal van Elke uit het boek van Guus van Loenen ' het lijkt sprekend'

Elke, een meisje van zeven jaar, hoort op een dag van haar ouders dat zij gaan trouwen.
Blij enthousiast vertelt ze dit in het kringgesprek op school.
Maar haar enthousiasme slaat al gauw om in het tegendeel als ze merkt dat de andere kinderen het maar gek vinden dat haar ouders nu pas gaan trouwen.
Ze voelt zich ineens een volkomen buitenstaander en weet zich helemaal geen raad.
Zelfs haar ouders kunnen haar niet over haar teleurstelling heen helpen.
’s Avonds kan ze niet in slaap komen, maar chat nog wel even met haar twee beste vriendinnen.
De volgende morgen staat ze fris op en zegt tegen haar ouders:
‘Ik weet waarom jullie nu pas trouwen. Jullie hebben natuurlijk gewacht tot ik er bij kan zijn!’

Stilte 

Korte reflectie

Wat Elke, na een nachtje slapen en al of niet met behulp van haar vriendinnen, doet, noemen we tegenwoordig ZINGEVING. 

Een totaal andere betekenis geven aan vaststaande feiten.

Op zo’n manier gaan kijken naar een levensprobleem dat je er mee kunt leven. 

Zo omgaan met wat zwaar op je maag ligt, dat het verteerbaar wordt.

Het verhaal van de Emmausgangers.  (Luk. 14, 23-35)  

Op de eerste dag der week waren er twee leerlingen van Jezus op weg naar een dorp dat Emmaüs heette en dat zestig stadiën van Jeruzalem lag. Zij spraken met elkaar over alles wat was voorgevallen. 

Terwijl zij zo aan het praten waren en van gedachten wisselden, kwam Jezus zelf op hen toe en Hij liep met hen mee. Maar hun ogen werden verhinderd Hem te herkennen. Hij vroeg hun: “Wat is dat voor een gesprek dat gij onderweg met elkaar voert?” Met een bedrukt gezicht bleven ze staan. Een van hen, die Kléopas heette, nam het woord en sprak tot Hem: “Zijt Gij dan de enige vreemdeling in Jeruzalem, dat Gij niet weet wat daar dezer dagen gebeurd is?” Hij vroeg hun: “Wat dan?” Ze antwoordden Hem: “Dat met Jezus de Nazarener, een man die profeet was, machtig in daad en woord, in het oog van God en heel het volk; hoe onze hogepriesters en overheidspersonen Hem hebben overgeleverd om Hem ter dood te laten veroordelen en hoe zij Hem aan het kruis hebben geslagen. En wij leefden in de hoop, dat Hij degene zou zijn die Israël ging verlossen! Maar met dit al is het reeds de derde dag sinds die dingen gebeurd zijn. Wel hebben een paar vrouwen uit ons midden ons in de war gebracht; ze waren in de vroegte naar het graf geweest maar hadden zijn lichaam niet gevonden en ze kwamen zeggen, dat zij ook nog een verschijning van engelen hadden gehad, die verklaarden dat Hij weer leefde. Daarop zijn enkelen van de onzen naar het graf gegaan en zij bevonden het zoals de vrouwen gezegd hadden, maar Hem zagen ze niet.” Nu sprak Hij tot hen: “O onverstandigen, die zo traag van hart zijt in het geloof aan alles wat de profeten gezegd hebben! Moest de Messias dat alles niet lijden om in zijn glorie binnen te gaan?” Beginnend met Mozes verklaarde Hij hun uit al de profeten wat in al de Schriften op Hem betrekking had. 

Zo kwamen ze bij het dorp waar ze heengingen, maar Hij deed alsof Hij verder moest gaan. Zij drongen bij Hem aan: “Blijf bij ons, want het wordt al avond en de dag loopt ten einde.” Toen ging Hij binnen om bij hen te blijven. Terwijl Hij met hen aanlag nam Hij brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hun toe. Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht. Toen zeiden ze tot elkaar: “Brandde ons hart niet in ons, zoals Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften ontsloot?” Ze stonden onmiddellijk op en keerden naar Jeruzalem terug. Daar vonden ze de elf met de mensen van hun groep bijeen. Dezen verklaarden: “De Heer is werkelijk verrezen, Hij is aan Simon verschenen.” En zij van hun kant vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe Hij door hen herkend werd aan het breken van het brood. 

Stilte

Korte reflectie

Wat deze twee tot op het bot teleurgestelde mensen doen, na een fikse wandeling en een intens gesprek, is ook ZINGEVING, of als je wilt: gelovige zingeving. 

Zij kijken zo naar hun gruwelijke ervaringen dat ze er niet in blijven hangen, maar weer met volle kracht vooruit kunnen. Sterker nog: ze weten hun lotgenoten met eenzelfde visie op te beuren.

Ze zien kans een doemscenario radicaal om te buigen tot een lokkend perspectief.

Ze voelen zich meer dan ooit verbonden met degene die er in levende lijve niet weer is.

Kan dat zomaar: wisselen van perspectief? Kun je de knop zomaar omzetten? Kun je de harde werkelijkheid zo naar je hand zetten, zo maar in je leven invoegen? 

Elke kan alleen maar anders gaan kijken omdat ze er diep van overtuigd is dat haar ouders zielsveel en onvoorwaardelijk van haar houden. 

Haar optimistische kijk op de werkelijkheid plukt zij niet uit de lucht, maar is gebaseerd op haar ervaring van de innige band die zij met haar ouders heeft.

En de Emmausgangers?  Die hebben ook een heel bijzondere band met hun geliefde leermeester. 

Ze zijn er van overtuigd: dit kan niet zo maar ophouden. Ook niet door zijn dood.

Bovendien realiseren zij zich dat het drama met Jezus een weerspiegeling is van de ups-and-downs die hun volk heeft meegemaakt en nog steeds ervaart. 

Dat alles bij elkaar genomen geeft hen een enorme dot energie om Jezus’ idealen uit te dragen. Ze nemen zijn dood serieus, maar leggen er zich niet bij neer. Zij gaan onverdroten door.

Dat is voor ons een uitnodiging om ons mee te laten nemen in hun verhaal. Dat behelst dat we ons openstellen om enige zin (betekenis) te bespeuren  daar waar zinloosheid lijkt te overheersen. 

Dit kun je verrijzenisgeloof noemen. Opstandingsgeloof. Geloof dat bergen verzet. 

Het kan zo gek niet zijn of valt licht te ontwaren in de duisternis. 

Heel het duister is vol luister in uw licht.

Lied 2: Alleluia Taize

Vertolking van het geloof (om en om)

Ik wil horen bij de mensen die Jezus van Nazareth volgen;

en die zich, net als hij, toevertrouwen aan een God 

die als een moeder of vader voor ons zorgt.

Ik wil me laten inspireren door mensen

die elkaar laten zien dat de duisternis niet zo donker kan zijn

of er valt enig licht te bespeuren.

Ik wil me aansluiten bij degenen die deze wereld zien 

als aan ons gegeven om samen te delen

en er dankbaar van te genieten.

Ik wil me thuis voelen bij mensen die elkaar

niet beschouwen als concurrenten, maar als lotgenoten;

die in vrede en veiligheid met elkaar willen leven.

Ik wil meedoen met mensen die werken aan een betere wereld,

die hardnekkig hopen dat hun aandacht, medeleven en liefde

het leven eindeloos de moeite waard maakt.

Ik wil thuis horen bij mensen die Jezus’ woorden overwegen,

zijn gedachtenis vieren en in zijn geest

het brood met elkaar breken en delen.

Ik wil me verbonden voelen met al degenen over heel de wereld,

die samen de Kerk van Jezus vormen

en elkaar als zusters en broeders willen dienen.

Tafel klaarmaken

Tafelgebed 36

Breken en Delen van brood en wijn

Voorbeden: lied Keer naar ons toe

Collecte voor de slachtoffers van het orkaan Idai in Mozambique

Afsluitend woord en zegening van elkaar: Heel ( genees) de Kerk, Heel (genees) de Wereld

Lied 20: De Levende zegene en behoede u

Inleiding van het slotlied: We shall overcome

We shall overcome

We shall overcome

We shall overcome, some day

Oh, deep in my heart

I do believe

We shall overcome, some day

We shall live in peace

We shall live in peace

We shall live in peace, some day

We shall live in peace, some day

Oh, deep in my heart

I do believe

We shall overcome, some day

We'll walk hand in hand

We'll walk hand in hand

We'll walk hand in hand

We’ll walk hand in hand, some day

Oh, deep in my heart

I do believe

We shall overcome, some day

Zalig Pasen!